ΠΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;...

γράφει ο Kamal N. Rahimi
Ο ορισμός της λέξης «Αλήθεια», σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, είναι, περίπου, αυτός:
«αυτό που είναι σύμφωνο με ό,τι πραγματικά υπάρχει ή γίνεται. Αντίθετο του ψέματος»
«γνώμη που επιβεβαιώνεται από την εμπειρία και που είναι γενικά αποδεκτή»
«αρχή με γενική εφαρμογή που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση».....





Η αλήθεια της «Αλήθειας», όμως, είναι εντελώς σχετικό και μερικές φορές πολύ μακριά από τη πραγματικότητα. Μερικά παραδείγματα θα μας βοηθήσουν να το δούμε πιο καθαρά.

Η άποψη ότι η «Γη είναι επίπεδη» ήταν η αποδεκτή «Αλήθεια» της αρχαιότητας.  Και η «Αλήθεια» ότι η Γη είναι σφαιρική εκφράστηκε από τους Έλληνες αστρονόμους ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. και αποδείχτηκε «επιστημονικά» από τον εξ Αλεξάνδρειας, Ρωμαίο-Έλληνα, Κλαύδιο Πτολεμαίο σαν κέντρο του σύμπαντος στις αρχές του 2ου αιώνα.  Αυτή η άποψη παρέμεινε μέχρι το 16ο αιώνα ως αποδεκτή «αλήθεια».
Όταν Ο Πολωνός επιστήμονας Niclas Koppernigk (γνωστός ως Κοπέρνικος) απέδειξε τον Ήλιο σαν το κέντρο του σύμπαντος προκάλεσε την οργή της καθολικής εκκλησίας. Μεγάλη αναστάτωση προκάλεσε ο Giordano Bruno προς το τέλος του 16ο αιώνα, όταν παρουσίασε τη σημερινή «αλήθεια» του σύμπαντος.
Η απάντηση της Ρωμαϊκής εκκλησίας ήταν ότι τέτοιες απόψεις είναι «βλασφημία, ανήθικη συμπεριφορά, και αίρεση σε ζητήματα δογματικής θεολογίας». Ο εκφραστής της Αλήθειας βασανίστηκε για επτά χρόνια από την Ιερά Εξέταση και τελικά στις 17 Φεβρουαρίου του 1600, στην πλατεία Campo dei Fiori της Ρώμης, του έκοψαν τη γλώσσα και μετά τον κάψανε.

Η «Αλήθεια» εν τέλει, είναι η αντίληψη και η ερμηνεία των βιωμάτων που έχουν γίνει αποδεκτά   από την πραγματικότητα και τα οποία  διαπερνούν από τα φίλτρα των συσσωρευμένων εμπειριών του ανθρώπου, τις αξίες του, τα πιστεύω του, τους φόβους και τις φιλοδοξίες του και τελικά από τον περιορισμό των γνώσεων του.
Άρα, αυτή η Αλήθεια, η φιλοσοφική,  είναι τόσο «υποκειμενική», όσο είναι και η πίστη. 
 Από την άλλη, για να μπορέσει ο εξερευνητής της πραγματικότητας να την κατανοήσει και να την εξηγήσει  πρέπει να πατήσει πάνω σε υπάρχουσες αλήθειες. Έτσι, στη σφαίρα των επιστημόνων δημιουργείται η θεωρία και ύστερα εξετάζεται για την επιβεβαίωση ή την απόρριψη της.  Η απάτη και πλάνη ξεκινά, όταν η αλήθεια γίνεται «Η Αλήθεια» και χρησιμοποιείται σαν εργαλείο της ιδεολογίας και της εξουσίας. Τότε, η Αλήθεια βρίσκεται αποκλειστικά στην Εκκλησία ή στο Τζαμί, στα κρατικά ανακοινωθέντα, τις αναλύσεις των κομμάτων,τα  επίσημα μέσα ενημερώσεις, στο CNN, στο BBC και πάει λέγοντας.

Στη σημερινή Ελλάδα, περνάμε με το φόβο και την αβεβαιότητα του αύριο. Ανησυχούμε για το τι θα γίνει με τη  δουλειά μας, τις καταθέσεις μας, τις συντάξεις μας; Ποια αλήθεια να πιστέψουμε; Με ποια  μέτρα θα καταφέρει η κυβέρνηση να μας σώσει;Ανησυχούμε για το αν, έστω και αν θελήσει η κυβέρνηση με τα σαπισμένα κρατικά όργανα που διαθέτει,  θα καταφέρει να μας απαλλάξει από τους φόβους μας;
Είναι σίγουρο ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται στη δύναμη του λαού και στις απεργίες;
Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από χρεοκοπία και την επαναδιαπραγμάτευση των χρεών;

Ή, τελικά, δεν υπάρχει μια δεδομένη κοινωνική αλήθεια και η αλήθεια, που μας αφορά άμεσα, είναι αποτέλεσμα των πράξεων μας.

Πηγή