...ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΜΟΥ...

...Αυτό το δαχτυλίδι ,ποιός θα το πάρει;..
Και ενώ το "δαχτυλίδι" της εμπιστοσύνης και της "διακυβέρνησης" της χώρας δεν βρίσκει το κατάλληλο δάχτυλο για να το φιλοξενήσει,οι πολιτικοί "ηγέτες" μας,συνειδητοποιώντας (;) την πλήρη ανικανότητά τους,το έχουν ρίξει στα προσκυνήματα και στα τάματα!.....



Ευτυχώς που η γιορτή της μεγαλόχαρης,πέφτει στην κατάλληλη χρονική περίοδο.Ένα δεύτερο "ευτυχώς",είναι που η χώρα μας βρίθει από εκκλησίες και μοναστήρια που φέρουν το Όνομα και τη Χάρη της.
Έτσι, κανένας πολιτικός παράγοντας δεν έμεινε εφέτος παραπονεμένος!

Όλη η πολιτική ηγεσία και οι κλώνοι αυτής,πήραν τα βουνά,τις ραχούλες,τα ποδήλατα,τις βάρκες και αγκάζαραν από μία εκκλησία με το όνομα Παναγία και άρχισαν τις μετάνοιες και τις προσευχές.
Άναψαν λαμπάδες ίσα με το μπόι τους και τον..όγκο τους και έφυγαν ικανοποιημένοι και ήρεμοι από τους τόπους προσκυνήματος τους,για να ξαναγυρίσουν πίσω στις βάσεις τους και να ξανασυνεχίσουν την αργή ,βασανιστική εξαθλίωση της χώρας και του λαού.

Το εν λόγω δαχτυλίδι,το άφησαν σε κάποια από τις Παναγίες που επισκέφτηκαν με την ψευδαίσθηση ότι η "πίστη " τους προς Αυτήν,θα τους "ξελασπώσει".
Δεν σκέφτηκαν όμως κάτι..Ότι το συμβόλαιο με την Μεγαλόχαρη,έχει λήξει .Η Παναγιά έχει πλέον να ασχοληθεί με άλλους τόπους και να προστατέψει λαούς που βρίσκονται σε πραγματική εξαθλίωση ,για την οποία δεν ευθύνονται καθόλου αυτοί.

Του χρόνου,τέτοια εποχή,το πολιτικό κάστινκ ,όποια μορφή και σύνθεση να έχει,με τα γόνατα θα ανέβουν στην Παναγία για να εναποθέσουν τα τάματά τους...