γράφει ο Διονύσης Γκούσκος
Οι σχέσεις της εκτελεστικής εξουσίας παγιώθηκαν έτσι, ώστε η μεταξύ τους “ισοτιμία” να θυμίζει τη σχέση Ιωνά και κήτους. Η συγκέντρωση υπερβολικής δύναμης στην κυβέρνηση δεν πλήττει μόνο τη Βουλή, στερώντας την από το συνταγματικό της ρόλο, αλλά οδηγεί σε βαθιά παραμόρφωση το πολίτευμα......
Έχει απεμπολήσει η Βουλή το χρέος της να προτείνει νόμους, με διαδοχικές υποχωρήσεις της έναντι της εκάστοτε κυβέρνησης. Οι βουλευτές υποτάσσονται στις κυβερνητικές και κομματικές επιλογές. Οι ηγεσίες κυρίως των μεγάλων κομμάτων τους θεωρούν δεδομένους
. Χρέος του Βουλευτή κατέληξε να ΄ναι η επικύρωση των αποφάσεων που παίρνονται εκτός βουλευτηρίου. Οι απόψεις του απασχολούν μόνον τα πρακτικά της Βουλής.
Η κοινή γνώμη στέκεται μακριά κι ο Τύπος περιορίζεται να καταγράφει την απαξίωση της πολιτικής. Καταξιωμένα πρόσωπα δεν επιχειρούν πλέον να μπουν στη δοκιμασία της πολιτικής ζωής, για να μη διακινδυνεύσουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια και την επαγγελματική και κοινωνική αναγνώριση.
Ουδείς αντιδρά, Έτσι αντιπροσωπεύουμε το έθνος;
Η κυβέρνηση αξιώνει να κυβερνά και νομοθετεί απερίσπαστα και να επικαλείται αφενός τη λα’Ικη ετυμηγορία και αφετέρου την πειθαρχία. Οι βουλευτές οφείλουν τη δεδηλωμένη εμπιστοσύνη τους. Η κυβέρνηση όμως δεν οφείλει εμπιστοσύνη στους βουλευτές της;
Πίστη αξιώνει και το κόμμα
. Στο πλαίσιο του δόγματος ότι τα κόμματα παράγουν ιδέες και πολιτικές και ότι ο στρατευμένος σε αυτά υπηρετεί πιστά ή φεύγει. Δεσπόζει εκεί η άποψη πως η σχέση κόμματος-πολιτών βρίσκεται πέραν και πάνω από την οποιαδήποτε σχέση βουλευτή και πολίτη. Με τα σύμβολα και τις παραπλανητικές θεωρίες, τα συνθήματα και την πολιτική διαφήμιση, υποδεικνύουν στους πολίτες ποιοι θα είναι βουλευτές τους, που μπορεί να είναι ενίοτε και οι κηπουροί των κομματικών προαυλίων.
Ξεχνούν πως έχουν ξεθωριάσει και δεν πείθουν και όσο περισσότερο κομματικοί είναι οι υποψήφιοι, τόσο μεγαλύτερη καχυποψία προκαλούν στους πολίτες. Οι μηχανισμοί δεν μπορούν να διαγράψουν τα πρόσωπα,. Αναμφίβολα βαραίνει αποφασιστικά στην πολιτική το πρόσωπο του ηγέτη. Η σχέση η δική του και του πολίτη, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από του βουλευτή είναι σχέση άμεση και προσωπική.
Αλλά ποιοι είναι οι θεσμικοί του συνεργάτες, αν δεν είναι οι βουλευτές στην εμπιστοσύνη των οποίων άλλωστε στηρίζεται;
Ο αληθινά ισχυρός ηγέτης επιλέγει τους άξιους και ανεξάρτητους. Η Ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία προσώπων και θεσμών αναδεικνύει τους πραγματικούς ισχυρούς ηγέτες.
Ισχυρός ηγέτης είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..