...Ο χρόνος,αυτός ο παιχνιδιάρης...Που από την μια στιγμή,οι 365 ημέρες του,συρρικνώνονται σε 3 υπέροχες ώρες και παρακαλάς να κάνει τα στραβά μάτια και να σου κάνει τη χάρη να κολλήσει εκεί και από την άλλη,ένα από τα παιδιά του,ορθώνει παράστημα και μέσα σε 60 λεπτά φέρνει όλα όσα δεν κατέφερε εκείνος να φέρει σε 365 μέρες..
Περνάει γρήγορα ο άτιμος!Αλλά όποτε θέλει εκείνος,όχι όποτε θέλεις εσύ.Και όταν εύχεσαι να ξεκολλήσουν οι δείκτες και να τρέξουν όσο πιο γρήγορα μπορούν,τότε σου την φέρνει άσχημα,παίζοντας τα στρατιωτάκια ακούνητα και αγέλαστα...
...Ο χρόνος!Αυτόςο κλέφτης...Που σε κάνει να τον ευγνωμονείς,όταν δεν καταλαβαίνεις το διάβα του στο 8ωρο της εργασίας σου.Που κλείνει τα αυτιά του όταν τον παρακαλάς να σταματήσει να τρέχει όταν βρίσκεσαι στον δικό σου χωροχρόνο..Αυτός,που σου φαίνεται ατέλειωτος όταν περιμένεις κάτι και αυτόματα,όταν εκείνο έρχεται,σου το παίρνει μέσα από τα χέρια σου ,όσο κρατάει η λάμψη της αστραπής....
Ο χρόνος..!Όση και να είναι η διάρκειά του χρονικά,δεν παύει να αποτελεί μία στιγμή.Μία κουκίδα στο πέρασμα του "κάτι",ένα "σκάλωμα",στη δικιά σου πορεία.
Όταν το μέλλον,γίνεται παρόν και το τώρα,εχθές ,τότε γυρνάς προς τα πίσω το κεφάλι και συνειδητοποιείς την πραγμάτωση εκείνης της στιγμής,σαν γεγονός πλέον.
Για άλλη μια φορά τότε,υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι θα ζείς την κάθε στιγμή της ημέρας!
Επειδή ξέρεις πλέον,ότι αν σεβαστείς την όποια στιγμή όπως της αξίζει,τότε και ο χρόνος,θα γίνει πιο επιεικής μαζί σου!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..