Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

..ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ...

Ξεκινάμε το ταξίδι μας από την Κύπρο και την πρωτεύουσα Λευκωσία. Η ονομασία της ασφαλώς ετυμολογείται από το λευκός, αλλά χωρίς να ξέρουμε την ακριβή ετυμολογία. Το βέβαιο είναι πως η πρώτη ονομασία της πόλης ήταν Λευκόθεον, ενώ στα βυζαντινά χρονικά αναφέρεται ως Λευκουσία, πράγμα που οδήγησε πολλούς να την ετυμολογήσουν από το λευκή + ουσία, ενώ επίσης υπάρχει η παράδοση ότι την ανοικοδόμησε ο Λεύκος, γιος του Πτολεμαίου Α’.
Όταν ήρθαν οι Λουζινιάν, την εποχή της Φραγκοκρατίας, παρετυμολόγησαν το όνομα με το ελληνικό νίκη κι έτσι προέκυψε το Nicosia, όπως είναι γνωστή η πόλη στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Η τουρκική ονομασία, Lefkoşa, έρχεται από τα ελληνικά.

Επόμενος σταθμός, η Μαδρίτη, Madrid στα ισπανικά. Το όνομα από ένα φρούριο του 10ου αιώνα που λεγόταν Magerit στα αραβικά, το οποίο πολλοί θεωρούν ότι προέρχεται από το λατινικο Majoritum (major=μείζων, σπουδαίος) αλλά μάλλον το λατινικό είναι παρετυμολογία του αραβικού ονόματος.
Αλλά αφού βρεθήκαμε στην Ισπανία θα πάμε και στη Βαρκελώνη, Barcelona. Λεγόταν Βαρκινών την ελληνιστική εποχή και λέγεται πως οφείλει τ’ όνομά της στον Αμίλκα Βάρκα, τον Καρχηδόνιο στρατηγό που θρυλείται πως την ίδρυσε.

Μετά θα πάμε στις Βρυξέλλες, Bruxelles στα γαλλικά, παλιότερα Bruocsella, από το γερμανικό broka που θα πει βάλτος και το sali, δωμάτιο, κτίριο, δάνειο από το λατινικό cella. Παναπεί, σπίτι στους βάλτους.


Ανεβαίνουμε λίγο πιο πάνω στο Άμστερνταμ, Amsterdam. Πρόκειται για τον υδατοφράκτη (dam) πάνω στον ποταμό Άμστελ. Από εκεί και η γνωστή μάρκα μπίρας. Την εποχή του, ο Κοραής το έλεγε Αμστελόδαμον. Όμως, έδρα της ολλανδικής κυβέρνησης είναι η Χάγη, όνομα που το δανειστήκαμε από το γαλλικό Hague. Στα ντόπια λέγεται Den Haag, σύντμηση του ’s-Gravenhage, που σημαίνει «ο φράχτης του κόμη», απόηχος μιας εποχής που οι ευγενείς περίφραζαν απέραντες εκτάσεις.

Συνεχίζουμε στην Τσεχία, πρωτεύουσα η Πράγα, Praha στα ντόπια. Πιθανώς η προέλευση του ονόματος βρίσκεται στη λέξη pražati, που σημαίνει το καμένο δάσος, που το καίνε για να ανοίξουν τόπο για καλλιέργεια ή οικοδόμηση.

Να μην ξεχάσουμε και την Ελβετία, που έχει πρωτεύουσα τη Βέρνη, Bern. Ετυμολογείται πιθανώς από ινδοευρωπαϊκή ρίζα ber- (ελώδης τόπος), αν και πολλοί προτιμούν να την παράγουν από το παλαιογερμανικό bero «αρκούδα».

Πεταγόμαστε στη Ρουμανία, που παρά λίγο να την ξεχάσουμε. Το Βουκουρέστι (Bucureşti) μπορεί να ετυμολογείται από κάποιον Bucur, βοσκό, που ήταν ο ιδρυτής της πόλης.

Η Άγκυρα, Ankara οφείλει την ονομασία της σε φρυγική λέξη που σημαίνει φαράγγι. Η ελληνική ονομασία είναι αρχαία και είναι παρετυμολογία.

Όμως για την Αθήνα, τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά. Οι αρχαίοι ήθελαν το όνομα της πόλης να προέρχεται από τη θεά Αθηνά, αλλά (όπως και στη Ρώμη με το Ρωμύλο) το αντίστροφο έχει συμβεί: η θεά πήρε το όνομά της από την πόλη. Το όνομα της Αθήνας είναι προελληνικό, ίσως από μια παλιότερη θεότητα, την Αθήνη. Όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις που είδαμε στο άρθρο αυτό, τα τοπωνύμια, επειδή είναι παμπάλαιες λέξεις, κρατάνε πεισματικά τα μυστικά τους.


Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..