Στο διάγγελμα του για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ο Γ. Παπανδρέου αναφέρει:
"...Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι..."
(Αντιγράφω σχόλιο αναγνώστη της Ναυτεμπορικής επί του διαγγέλματος:)
"Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Γ. Παπανδρέου ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο για την Ιθάκη αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει....μόνος του, οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή..................
...( ..Και συμπληρώνω εγώ,.."και άμα κωπηλατείς κιόλας..."
Παραδέχθηκε την προσωπική ευθύνη του , αλλά …δεν το γνωρίζει !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεπιγνώστως (δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία περί αυτού…γράφει ο Σ. Κασιμάτης) ο Γιώργος παραδέχθηκε, στο διάγγελμα από το Καστελλόριζο, την προσωπική ευθύνη του για τον ιστορικό εξευτελισμό της χώρας, που ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή : «Και εμείς και οι εταίροι μας στην Ε.Ε. ελπίζαμε», είπε, «ότι η απόφαση (σ.τ.σ.: για τη σύσταση του μηχανισμού χρηματοδότησης) θα αρκούσε για να ηρεμήσει και να συνετίσει τις αγορές, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη χρηματοδότηση της χώρας μας με χαμηλότερα επιτόκια. Να υπάρξει, δηλαδή, η απαραίτητη νηνεμία, ώστε να αφιερωθούμε στο έργο μας, στις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, για να κάνουμε την οικονομία μας βιώσιμη, ανταγωνιστική. [...] Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν».
Πώς να ανταποκριθούν, κουτόχορτο τρώνε; Για να ανταποκριθούν, η σωστή σειρά των πραγμάτων έπρεπε να ήταν η αντίστροφη. Πρώτα όφειλε να δείξει η κυβέρνηση ότι καταπιάνεται δυναμικά «με τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα» και έπειτα να περιμένει ότι οι αγορές θα ανταποκριθούν.
Αντί γι’ αυτό, παρακολουθήσαμε τον πρωθυπουργό να σπαταλά πολύτιμο χρόνο σε επουσιώδεις έως και σαχλές ενασχολήσεις (από το Santo Domingo και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση ώς την ατέρμονες διαβουλεύσεις), έπειτα να περνά ένα προς ένα τα στάδια αναγνώρισης της αναπόφευκτης πραγματικότητας (άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη) και είναι πολύ αμφίβολο αν έχει φθάσει ακόμη στο τελικό στάδιο της αποδοχής.
Εκτός από τα μέτρα της 3ης Μαρτίου, (που τα έλαβε απαρηγόρητη η κυβέρνησή του…), επί έξι μήνες η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτε το ουσιαστικό, ούτε έχει δείξει –παρά τα μεγάλα λόγια περί «πολέμου» και «έκτακτης ανάγκης»– διάθεση προσαρμογής στην κρισιμότητα των συνθηκών.
Ακόμη και σήμερα, αρκούν εκατό ασύδοτοι και ημιπαράφρονες συνδικαλιστές για να καταλύσουν το κράτος ανά πάσα στιγμή! Παρά ταύτα, προσδοκούσε ότι οι αγορές θα «συνετισθούν» από εξαγγελίες, αποδεικνύοντας πόσο δίκιο είχε ο Φ. Σ. Φιτζέραλντ, που θεωρούσε ότι η αισιοδοξία δεν είναι παρά η ικανοποίηση των μικρών ανθρώπων που κατέχουν μεγάλες θέσεις…
from politis gr blog
ΑπάντησηΔιαγραφήTO ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΡΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ?
ΑπάντησηΔιαγραφήANTI ΣΧΟΛΙΟΥ,ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.press-time.com/index-en/maxkeiser.html
@-ΜΙΝΙΜΑRKET-
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕ ΜΟΥ;ΣΑΝ ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ,ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ;..ΣΚΛΑΒΟΚΑΡΑΒΟ ΕΙΝΑΙ,ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΠΑΖΕΙ ΝΕΡΑ..